top of page

Krajowy Program Ratowników Zdrowia Psychicznego

Tworzymy przestrzeń, w której młodzi ludzie mogą wspierać się nawzajem, uczyć empatii i działać zanim będzie za późno – w swojej klasie, szkole, społeczności.

4-ETAPOWY SYSTEM WDRAŻANIA KPRZP

Program opiera się na czterech etapach wdrażania, tworząc w szkołach trwały system wsparcia rówieśniczego tam, gdzie pomoc psychiczna jest najbardziej potrzebna.

① START WSPÓLNOTY

Budowanie zaufania i współodpowiedzialności. Pierwszym krokiem jest zaangażowanie całej społeczności szkolnej – nauczycieli, uczniów, rodziców i dyrekcji – To moment, w którym szkoła wspólnie podejmuje decyzję, że chce być miejscem wsparcia psychicznego.

③ DZIAŁANIE GRUP RÓWIEŚNICZYCH

Cotygodniowe spotkania wsparcia prowadzone przez młodzież. Liderzy organizują regularne grupy rówieśnicze – przestrzeń rozmowy, empatii i działania. Spotkania są moderowane, dokumentowane i rozwijają realne kompetencje społeczne oraz odporność psychiczną uczniów.

② SZKOLENIE LIDERÓW

Przygotowanie uczniów do roli wspierających. W kolejnym etapie rekrutujemy uczniów i prowadzimy intensywne szkolenie z zakresu empatii, komunikacji, bezpieczeństwa i działania grupowego. Ci uczniowie stają się liderami rówieśniczymi gotowymi nieść wsparcie innym.

④ SYSTEMOWA INTEGRACJA

Trwałe wpisanie działań w strukturę szkoły. Ostatni etap to włączenie programu do planu pracy szkoły, jego ewaluacja oraz współpraca z samorządem i organizacjami. KPRZP staje się stałym elementem tożsamości szkoły i jej kultury emocjonalnej.

FILARY PROGRAMU KPRZP

Program integruje działania wychowawcze i profilaktyczne, tworząc trwałe struktury wsparcia rówieśniczego w każdej szkole.

BEZPIECZEŃSTWO EMOCJONALNE NA PIERWSZYM MIEJSCU

Szkoła może być miejscem, w którym młodzi ludzie czują się bezpieczni — nie tylko fizycznie, ale też psychicznie. Nasz program buduje zaufanie, wspólnotę i poczucie obecności.
 

  • Uczniowie mają przestrzeń, by mówić o swoich emocjach bez lęku przed oceną.

  • ​Relacje w klasie stają się oparte na empatii, nie rywalizacji.

  • Kadra pedagogiczna czuje się wsparta w działaniach wychowawczych.

PRZECIW HEJTOWI I WYKLUCZENIU

Kryzysy psychiczne często zaczynają się od słów — bolesnych, odrzucających, przemilczanych. Program przeciwdziała zjawiskom hejtu, przemocy rówieśniczej i izolacji.

​

  • Uczniowie uczą się reagować na krzywdzące sytuacje i wspierać osoby wykluczane.

  • ​Zmniejszamy bierne przyzwolenie na przemoc i mowę nienawiści.

  • Szkoła staje się przestrzenią otwartości, nie wykluczania.

DLA KAŻDEJ SZKOŁY – SYSTEMOWO I PRAKTYCZNIE

Program można wdrożyć w każdej szkole – niezależnie od wielkości, lokalizacji czy sytuacji kadrowej. Zapewniamy narzędzia, dokumentację i wsparcie organizacyjne.

​

  • Trzy modele wdrożenia: informacyjny, wdrożeniowy i instytucjonalny.

  • ​Gotowe wzory do arkusza organizacyjnego, PPP, IPET i SIO.

  • Możliwość rozliczenia w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej i subwencji oświatowej.

RÓWIEŚNICZE WSPARCIE PSYCHICZNE

Najbardziej naturalna pomoc to ta, która przychodzi od kogoś bliskiego — innego ucznia. KPRZP szkoli liderów uczniowskich, którzy wspierają swoich kolegów i koleżanki w codziennych trudnościach.

​

  • Uczniowie uczą się prowadzić grupy wsparcia i odpowiadać na potrzeby innych.

  • ​Spotkania grup odbywają się regularnie w przestrzeni szkolnej.

  • Całość działań odbywa się pod opieką nauczyciela, pedagoga lub psychologa.

ROZWIJANIE INTELIGENCJI EMOCJONALNEJ

Rozumienie własnych emocji i emocji innych to kompetencja przyszłości. W programie rozwijamy u uczniów kluczowe umiejętności psychospołeczne.​

​

  • Empatyczna komunikacja, aktywne słuchanie, rozwiązywanie konfliktów.

  • ​Samoregulacja, reagowanie w sytuacjach trudnych, wsparcie w grupie.

  • Zgodność z podstawą programową (edukacja zdrowotna, wychowanie obywatelskie).

OPARTY NA FAKTACH I BADANIACH

Program opiera się na danych i rekomendacjach: WHO, UNESCO, Organizacji Edukacyjnych. Działa zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Edukacji i ustawy o zdrowiu publicznym.​

​

  • Rekomendowane podejście „peer-to-peer” jako element profilaktyki.

  • ​Integracja z programami wychowawczo-profilaktycznymi.

  • Możliwość ujęcia w strategiach lokalnych JST i programach zdrowotnych.

bottom of page